Ben weer veilig thuis.
Hoi.
zondag 7 juni 2009
woensdag 20 mei 2009
Ecuador!
Dag mensen,
Laatste keer dat ik hier wat op schreef was alweer een tijdje geleden. Ik was toen geloof ik in Arequipa, vlak voor Cusco. Omdat ik daarna zoveel dingen heb gedaan zal ik even een snelle update geven.
In Arequipa was ik met 3 engelse gasten en we besloten ook samen naar cusco te gaan. Na een vlugge tussenstop, om wat drijvende eilandjes te zien op het Titicaca meer, kwamen we goed in Cusco aan. Na een aantal dagen feesten en de stad bekijken begon mijn Machu Picchu trek al. Echt helemaal geweldig! Ik deed een alternatieve trek wat goed uitpakte want er waren totaal geen andere toeristen op de hele trek! Iets wat je niet kunt zeggen van de overvolle originele Inca trail. Na 4 dagen trekken in de bergen was Machu Picchu een geweldig eindpunt!
Daarna pakten we het feestleven in Cusco weer op voor een aantal dagen. Totdat we er totaal geen zin meer in hadden om elke avond flink te zuipen en feesten en we ons realiseerden dat er in dat hostel eigenlijk helemaal niks anders te doen was. We besloten om weer eens wat avontuurlijks te doen, het werd een 3 daagse raft trip op de 3de meest gevaarlijke rivier van de wereld. Het was aan het einde van het regenseizoen, de rivier was net een week geopend dus er was nog meer dan genoeg water. Echt zo super gaaf (check facebook voor foto`s) dat raften!
Na de raft trip was het tijd om Cusco te verlaten. Inmiddels waren we al veel te lang in die vette stad. Mijn route was omhoog, richting Ecuador. De route van de 3 engelse gasten (Jetlag, Bruce en Bowers) was omlaag, richting Bolivia. Na een maand met zijn 4en Peru onveilig gemaakt te hebben, Scheidden hier onze wegen.
Volgende stop was Mancora, een beach/surf resort, waar ik om precies te zijn 1 dag geweest ben. In 1 keer naar Ecuador was echt niet te doen, van Cusco naar Mancora was al 40 uur in de bus! (Valium is 1 van mijn beste vrienden geworden tijden busreisen)
De eerste stop in Ecuadorwas voor mij Guayaquil, waar ik op zoek moest gaan naar een veelgewild galapagos ticket. Het is de grootste stad van Ecuador maar eigenlijk is er helemaal niks aan. In ecuador heb je trouwens heel weinig hostels omdat hotels zo goedkoop zijn. Bijna alle hotels hebben ook een tv op de kamer, met ESPN. Echt geniaal tijdens de NBA playoffs. Het grootste deel van mijn eerste dag in Ecuador ben ik op zoek geweest naar een Galapagos ticket. Met succes! Na een aantal uur had ik een last minute tour voor 4 dagen! Toen ik terugkwam om te betalen kreeg ik te horen dat de boot vol was en dat ik nu in een betere boot zat. En toen ik de volgende dag terugkwam om me vliegticket op te halen kreeg ik dit nog een keer te horen! Tijdens mijn tour zat ik dus in een boot waarvoor ik eigenlijk 5 keer zoveel moest betalen. De galapagos eilanden waren echt te geniaal. Zoveel vette dieren gezien. Gesnorkeld met zeeschildpadden, zeeleeuwen en pinguins, en uiteraard nog een heleboel andere te gekke dingen gedaan.
Ik ben nu 2 dagen terug van de eilanden. Heb gister samen met een duitse jongen 2 gidsen geboekt die samen met ons de hoogste berg van Ecuador gaan beklimmen. De top van de berg is het dichts mogelijk dat je bij de zon kunt komen op aarde en het verst mogelijk van het midden van de aarde. Dit doordat je zo dicht bij de evenaar zit. Straks ga ik met wat voedsel, kleren, een boek en uiteraard mijn fototoestel naar een of andere berghut, om aan de hoogte te wennen.
Misschien geef ik na de beklimming nog wel een keertje een vlugge update, misschien ook niet.
Tot gauw allemaal, 5 juni ben ik alweer thuis!
Laatste keer dat ik hier wat op schreef was alweer een tijdje geleden. Ik was toen geloof ik in Arequipa, vlak voor Cusco. Omdat ik daarna zoveel dingen heb gedaan zal ik even een snelle update geven.
In Arequipa was ik met 3 engelse gasten en we besloten ook samen naar cusco te gaan. Na een vlugge tussenstop, om wat drijvende eilandjes te zien op het Titicaca meer, kwamen we goed in Cusco aan. Na een aantal dagen feesten en de stad bekijken begon mijn Machu Picchu trek al. Echt helemaal geweldig! Ik deed een alternatieve trek wat goed uitpakte want er waren totaal geen andere toeristen op de hele trek! Iets wat je niet kunt zeggen van de overvolle originele Inca trail. Na 4 dagen trekken in de bergen was Machu Picchu een geweldig eindpunt!
Daarna pakten we het feestleven in Cusco weer op voor een aantal dagen. Totdat we er totaal geen zin meer in hadden om elke avond flink te zuipen en feesten en we ons realiseerden dat er in dat hostel eigenlijk helemaal niks anders te doen was. We besloten om weer eens wat avontuurlijks te doen, het werd een 3 daagse raft trip op de 3de meest gevaarlijke rivier van de wereld. Het was aan het einde van het regenseizoen, de rivier was net een week geopend dus er was nog meer dan genoeg water. Echt zo super gaaf (check facebook voor foto`s) dat raften!
Na de raft trip was het tijd om Cusco te verlaten. Inmiddels waren we al veel te lang in die vette stad. Mijn route was omhoog, richting Ecuador. De route van de 3 engelse gasten (Jetlag, Bruce en Bowers) was omlaag, richting Bolivia. Na een maand met zijn 4en Peru onveilig gemaakt te hebben, Scheidden hier onze wegen.
Volgende stop was Mancora, een beach/surf resort, waar ik om precies te zijn 1 dag geweest ben. In 1 keer naar Ecuador was echt niet te doen, van Cusco naar Mancora was al 40 uur in de bus! (Valium is 1 van mijn beste vrienden geworden tijden busreisen)
De eerste stop in Ecuadorwas voor mij Guayaquil, waar ik op zoek moest gaan naar een veelgewild galapagos ticket. Het is de grootste stad van Ecuador maar eigenlijk is er helemaal niks aan. In ecuador heb je trouwens heel weinig hostels omdat hotels zo goedkoop zijn. Bijna alle hotels hebben ook een tv op de kamer, met ESPN. Echt geniaal tijdens de NBA playoffs. Het grootste deel van mijn eerste dag in Ecuador ben ik op zoek geweest naar een Galapagos ticket. Met succes! Na een aantal uur had ik een last minute tour voor 4 dagen! Toen ik terugkwam om te betalen kreeg ik te horen dat de boot vol was en dat ik nu in een betere boot zat. En toen ik de volgende dag terugkwam om me vliegticket op te halen kreeg ik dit nog een keer te horen! Tijdens mijn tour zat ik dus in een boot waarvoor ik eigenlijk 5 keer zoveel moest betalen. De galapagos eilanden waren echt te geniaal. Zoveel vette dieren gezien. Gesnorkeld met zeeschildpadden, zeeleeuwen en pinguins, en uiteraard nog een heleboel andere te gekke dingen gedaan.
Ik ben nu 2 dagen terug van de eilanden. Heb gister samen met een duitse jongen 2 gidsen geboekt die samen met ons de hoogste berg van Ecuador gaan beklimmen. De top van de berg is het dichts mogelijk dat je bij de zon kunt komen op aarde en het verst mogelijk van het midden van de aarde. Dit doordat je zo dicht bij de evenaar zit. Straks ga ik met wat voedsel, kleren, een boek en uiteraard mijn fototoestel naar een of andere berghut, om aan de hoogte te wennen.
Misschien geef ik na de beklimming nog wel een keertje een vlugge update, misschien ook niet.
Tot gauw allemaal, 5 juni ben ik alweer thuis!
donderdag 9 april 2009
Ben ik weer!
Vanaf nu ga ik het wat beter bijhouden, hoop ik.
Me vorige blog eindigde ik met het natuurreservaat bij Pisco. De volgende stop was Huacacina, dit is een klein plaatsje vol met toeristen. Het is bekend om het sandboarden, snowboarden maar dan in de woestijn! Klinkt heel cool maar valt eigenlijk wel mee. Toen ik daar aankwam had ik voor een paar cent een board gehuurd en ben ik gaan oefenen. Ik was met 2 gasten die elk jaar snowboarden en het langst dat zij konden blijven staan was ongeveer 20 seconden. Ik heb nog nooit gesnowboard, dus ik bakte der helemaal niks van! Een ander minpuntje is dat het zand super super heet is. Dus naar boven lopen is niet alleen vermoeiend maar ook pijnlijk. Het is wel vet om een buggie tour te doen. Je gaat dan in een buggie (soort zandvoertuig) de woestijn in (levensgevaarlijk hoe die mafkezen daar door het zand racen!). De buggie brengt je dan naar de top van de heuvels, zodat je die naar beneden kunt boarden. Omdat boarden zo moeilijk is, gaat bijna iedereen liggend op zijn sandboard naar beneden. Dat is echt supergaaf!
Maargoed, voor de rest was Huacacina niet echt veel aan. Vol met toeristen die tot 3 uur liggen te pitten, dan zich wat gaan vervelen en ´s avonds feesten. Dus na 2 daagjes had ik het wel gezien. Op naar Nazca, waar je de beroemde Nazca Lines hebt. Om deze het beste te bekijken moet je een overflight boeken. Je vliegt dan in een klein vliegtuigje over het gebied met alle mysterieuze figuren in het zand. Ik zat in een vliegtuigje waar in totaal 4 personen konden, inclusief de piloot. Ik had geregeld dat ik voorin kon zitten, naast de piloot. Dat was wel een keer gaaf om in zo´n klein vliegtuigje te zitten. Maargoed, van de lijnen zag je minder dan ik verwacht had en onze piloot vloog een rondje om elk figuur, om vervolgens om te keren en hetzelfde rondje te maken, maar dan de andere kant op. Na een half uurtje had ik het daarmee wel gehad dus dacht mijn maag: laat ik maar even lekker gaan kotsen. Gelukkig hadden ze zakjes!
Nu ben ik in Arequipa met James, craig en bruce.. 3 engelsen die ik ontmoette in de bus. Wij waren namelijk de enige diehards die de goedkoopste bus pakten in plaats van een dure bus met een bed. Arequipa is echt een super stad. Alleen het weer is een beetje minder omdat we vrij hoog zitten. Gister hebben we geraft en morgen gaan we naar de Canon de Colca. De diepste Canon ter wereld waar we als het goed is condors gaan zien.
Ik blijf in Arequipa tot zondag, dan ga ik met een Nederlandse gast naar Puno, aan het Titicacameer. En daarna ga ik op weg naar Cuzco samen met die 3 engelsen en 2 meisjes uit dit hostel.
Ok, dat was hem dan weer. Groeten uit Peru!!
Vanaf nu ga ik het wat beter bijhouden, hoop ik.
Me vorige blog eindigde ik met het natuurreservaat bij Pisco. De volgende stop was Huacacina, dit is een klein plaatsje vol met toeristen. Het is bekend om het sandboarden, snowboarden maar dan in de woestijn! Klinkt heel cool maar valt eigenlijk wel mee. Toen ik daar aankwam had ik voor een paar cent een board gehuurd en ben ik gaan oefenen. Ik was met 2 gasten die elk jaar snowboarden en het langst dat zij konden blijven staan was ongeveer 20 seconden. Ik heb nog nooit gesnowboard, dus ik bakte der helemaal niks van! Een ander minpuntje is dat het zand super super heet is. Dus naar boven lopen is niet alleen vermoeiend maar ook pijnlijk. Het is wel vet om een buggie tour te doen. Je gaat dan in een buggie (soort zandvoertuig) de woestijn in (levensgevaarlijk hoe die mafkezen daar door het zand racen!). De buggie brengt je dan naar de top van de heuvels, zodat je die naar beneden kunt boarden. Omdat boarden zo moeilijk is, gaat bijna iedereen liggend op zijn sandboard naar beneden. Dat is echt supergaaf!
Maargoed, voor de rest was Huacacina niet echt veel aan. Vol met toeristen die tot 3 uur liggen te pitten, dan zich wat gaan vervelen en ´s avonds feesten. Dus na 2 daagjes had ik het wel gezien. Op naar Nazca, waar je de beroemde Nazca Lines hebt. Om deze het beste te bekijken moet je een overflight boeken. Je vliegt dan in een klein vliegtuigje over het gebied met alle mysterieuze figuren in het zand. Ik zat in een vliegtuigje waar in totaal 4 personen konden, inclusief de piloot. Ik had geregeld dat ik voorin kon zitten, naast de piloot. Dat was wel een keer gaaf om in zo´n klein vliegtuigje te zitten. Maargoed, van de lijnen zag je minder dan ik verwacht had en onze piloot vloog een rondje om elk figuur, om vervolgens om te keren en hetzelfde rondje te maken, maar dan de andere kant op. Na een half uurtje had ik het daarmee wel gehad dus dacht mijn maag: laat ik maar even lekker gaan kotsen. Gelukkig hadden ze zakjes!
Nu ben ik in Arequipa met James, craig en bruce.. 3 engelsen die ik ontmoette in de bus. Wij waren namelijk de enige diehards die de goedkoopste bus pakten in plaats van een dure bus met een bed. Arequipa is echt een super stad. Alleen het weer is een beetje minder omdat we vrij hoog zitten. Gister hebben we geraft en morgen gaan we naar de Canon de Colca. De diepste Canon ter wereld waar we als het goed is condors gaan zien.
Ik blijf in Arequipa tot zondag, dan ga ik met een Nederlandse gast naar Puno, aan het Titicacameer. En daarna ga ik op weg naar Cuzco samen met die 3 engelsen en 2 meisjes uit dit hostel.
Ok, dat was hem dan weer. Groeten uit Peru!!
maandag 6 april 2009
Peru!!
Dag vriendjes en vriendinnetjes!
Het werd wel weer eens tijd voor een blogje, en omdat ik vandaag in een plaatsje ben waar weinig te doen is heb ik daar nu wel even de tijd voor.
Na een erg toffe laatste week, met veel feesten chillen en genieten, ben ik dus in Peru aangekomen. Me vlucht was geniaal, het hele vliegtuig was volgeboekt, maar hans had een hele rij voor zichzelf.. Achter mij zaten 2 nederlandse zusjes, (die de hele reis flink ruzie hebben zitten maken) en in de rij naast mij zaten ook 2 Nederlanders.. De rest van de dagen in Lima zijn we veel als groep opgetrokken. Lima is trouwens niet veel meer dan een cool plein in het centrum en een te gek uitgaansleven.
Daarna vertrok ik naar Pisco, met de bus. De bussen zijn hier een stuk luxer en ruimer dan in Guate (al was het daar ook wel tof om met de bus te reizen). Hier heb je allemaal van die touringbussen die als gewone bus dienen, en dus ook heel goedkoop zijn. De eerste keer met zo´n bus was ook wel een hele ervarng. We waren net een uurtje op weg toen we opeens een keiharde knal hoorden. De chauffeur zat blijkbaar niet op te letten en we hadden iets geraakt. Vanaf dat moment slingerden we, bijna kantelend en rijdend op 2 wielen over de weg. Toen we uiteindelijk weer ´veilig´ op alle wielen stonden, kwam er een ontzettende rooklucht. De bus stond in de fik!
Iedereen kon veilig de bus uit rennen en de meeste bagage was ook gered (al mijn bagage gelukkig ook). Na ongeveer 2 uur wachten in de kokende woestijn kwam er een nieuwe bus en konden we onze reis vervolgen.
Pisco, wat een bruisende stad zou moeten zijn, was niets anders dan puin. anderhalf jaar geleden was het getroffen door een gigantische aardbeving met 800 doden en een ontelbaar aantal gewonden.
Het natuurgebied wat daar in de buurt is, was wel weer heel vet. Het is een woestijn zoals je je een woestijn voorstelt met fantastisch mooie stranden e uitzichten. In de zee zwem je daar tussen de zeeleeuwen en pinguins!
Ok, ik heb nu geen zin meer.. Misschien schrijf ik vandaag nog wel wat meer omdat we hier de hele dag zitten te niksen en kaarten enzo.. Het stadje stelt niks voor, iedereen die hier komt, komt voor de Nazca lines, maar die hebben we vanmorgen al gezien.
Het werd wel weer eens tijd voor een blogje, en omdat ik vandaag in een plaatsje ben waar weinig te doen is heb ik daar nu wel even de tijd voor.
Na een erg toffe laatste week, met veel feesten chillen en genieten, ben ik dus in Peru aangekomen. Me vlucht was geniaal, het hele vliegtuig was volgeboekt, maar hans had een hele rij voor zichzelf.. Achter mij zaten 2 nederlandse zusjes, (die de hele reis flink ruzie hebben zitten maken) en in de rij naast mij zaten ook 2 Nederlanders.. De rest van de dagen in Lima zijn we veel als groep opgetrokken. Lima is trouwens niet veel meer dan een cool plein in het centrum en een te gek uitgaansleven.
Daarna vertrok ik naar Pisco, met de bus. De bussen zijn hier een stuk luxer en ruimer dan in Guate (al was het daar ook wel tof om met de bus te reizen). Hier heb je allemaal van die touringbussen die als gewone bus dienen, en dus ook heel goedkoop zijn. De eerste keer met zo´n bus was ook wel een hele ervarng. We waren net een uurtje op weg toen we opeens een keiharde knal hoorden. De chauffeur zat blijkbaar niet op te letten en we hadden iets geraakt. Vanaf dat moment slingerden we, bijna kantelend en rijdend op 2 wielen over de weg. Toen we uiteindelijk weer ´veilig´ op alle wielen stonden, kwam er een ontzettende rooklucht. De bus stond in de fik!
Iedereen kon veilig de bus uit rennen en de meeste bagage was ook gered (al mijn bagage gelukkig ook). Na ongeveer 2 uur wachten in de kokende woestijn kwam er een nieuwe bus en konden we onze reis vervolgen.
Pisco, wat een bruisende stad zou moeten zijn, was niets anders dan puin. anderhalf jaar geleden was het getroffen door een gigantische aardbeving met 800 doden en een ontelbaar aantal gewonden.
Het natuurgebied wat daar in de buurt is, was wel weer heel vet. Het is een woestijn zoals je je een woestijn voorstelt met fantastisch mooie stranden e uitzichten. In de zee zwem je daar tussen de zeeleeuwen en pinguins!
Ok, ik heb nu geen zin meer.. Misschien schrijf ik vandaag nog wel wat meer omdat we hier de hele dag zitten te niksen en kaarten enzo.. Het stadje stelt niks voor, iedereen die hier komt, komt voor de Nazca lines, maar die hebben we vanmorgen al gezien.
woensdag 25 maart 2009
Laatste blog in Antigua
Het is alweer een tijdje geleden dat jullie een nieuw stukje hebben kunnen lezen. Dit zal ook de laatste blog zijn die ik in Antigua schrijf.Omdat het zo lang geleden is sinds ik wat heb geschreven zal ik de laatste paar weken even in sneltreinvaart vertellen.
Afgelopen 4 weken gewerkt bij Nuestros Alijados, was super gaaf. Ik kon elke dag wat anders doen; schilderen, lesgeven in een school, koken, naar de arme families om voedsel uit te delen of werken in de plaatselijke sloppenwijken. Zo ging ik een keer samen met 3 guatemaliers een hele dag wc´s en bedden voor de aller armste families bouwen. Erg cool werk, vooral omdat de mensen je zo dankbaar zijn. Hoe die mensen leven is erg heftig om te zien. Ze hebben (soms) een matras en wat kleren, meer niet. En het is er uiteraard gigantisch smerig. Een keer toen ik samen met een gast een matras optilde, zei hij: Hmmm ratas. Vanaf dat moment raasden er 6 ratten door he ´huis´. Ze konden nergens heen. Wij ook niet.... Verder heb ik veel vrienden gemaakt met andere vrijwilligers en mensen die daar werken. Het was een goede tijd.
Hier zijn ze dan, de fotos van mijn verblijfplaats de afgelopen 2 maanden.
Ondertussen in de weekenden en vrije tijd veel gechilled, kaart gespeeld, gefeest en uitstapjes gemaakt naar bijvoorbeeld het strand of guatemala city.
Vorig weekend ben ik samen met mijn huisgenootjes naar Chemuc Champey geweest. Als gids hadden we Adolfo, de schoonzoon van Elvira. Adolfo is een erg coole gast, we kennen hem omdat hij altijd de kunch met ons eet. Omdat hij ook van voetbal houdt kijken hij en ik samen altijd voetbal. Zo zijn we al een keer veel te vroeg op de dag goed bezopen geweest omdat de champions league wedstrijden hier om 12 uur beginnen en achter elkaar worden uitgezonden.
Maargoed, via zijn tour organisatie konden we dus voor een zacht prijsje naar een van de mooiste plekken in Guatemala. Het was een hele toffe trip. Chemuc Champey is een gebied met grotten, regenwouden en het bekendste is de rivier die fantastisch mooi is. Op mijn verjaardag (zaterdag) gingen we eerst naar de grotten. 2 uur lopen, zwemmen en klauteren kilometers diep in de rotsen met als enige vorm van licht een kaars in je hand en soms in je mond. Daarna een wandeling gemaakt naar de rivier. Dwars door het regenwoud, super mooie natuur en apen gezien. De rest van de middag hebben we in de rivier gezwommen. Aan het eind van de middag gingen we terug stuiterend achterin een pickup truck. Nog even een stop gemaakt bij een andere grot, waar rond die tijd duizenden vleermuizen naar buiten vlogen. Het was gruwelijk vet om te zien hoe die vleermuizen eerst op je af komen maar op het laatste moment toch vlak langs je gaan. En als laatste natuurlijk hard aan de drank. Al met al een dag om nooit te vergeten!
Nu nog even een weekje relaxen en dan op naar Peru!
Tot snel
Afgelopen 4 weken gewerkt bij Nuestros Alijados, was super gaaf. Ik kon elke dag wat anders doen; schilderen, lesgeven in een school, koken, naar de arme families om voedsel uit te delen of werken in de plaatselijke sloppenwijken. Zo ging ik een keer samen met 3 guatemaliers een hele dag wc´s en bedden voor de aller armste families bouwen. Erg cool werk, vooral omdat de mensen je zo dankbaar zijn. Hoe die mensen leven is erg heftig om te zien. Ze hebben (soms) een matras en wat kleren, meer niet. En het is er uiteraard gigantisch smerig. Een keer toen ik samen met een gast een matras optilde, zei hij: Hmmm ratas. Vanaf dat moment raasden er 6 ratten door he ´huis´. Ze konden nergens heen. Wij ook niet.... Verder heb ik veel vrienden gemaakt met andere vrijwilligers en mensen die daar werken. Het was een goede tijd.
Hier zijn ze dan, de fotos van mijn verblijfplaats de afgelopen 2 maanden.
Ondertussen in de weekenden en vrije tijd veel gechilled, kaart gespeeld, gefeest en uitstapjes gemaakt naar bijvoorbeeld het strand of guatemala city.
Vorig weekend ben ik samen met mijn huisgenootjes naar Chemuc Champey geweest. Als gids hadden we Adolfo, de schoonzoon van Elvira. Adolfo is een erg coole gast, we kennen hem omdat hij altijd de kunch met ons eet. Omdat hij ook van voetbal houdt kijken hij en ik samen altijd voetbal. Zo zijn we al een keer veel te vroeg op de dag goed bezopen geweest omdat de champions league wedstrijden hier om 12 uur beginnen en achter elkaar worden uitgezonden.
Maargoed, via zijn tour organisatie konden we dus voor een zacht prijsje naar een van de mooiste plekken in Guatemala. Het was een hele toffe trip. Chemuc Champey is een gebied met grotten, regenwouden en het bekendste is de rivier die fantastisch mooi is. Op mijn verjaardag (zaterdag) gingen we eerst naar de grotten. 2 uur lopen, zwemmen en klauteren kilometers diep in de rotsen met als enige vorm van licht een kaars in je hand en soms in je mond. Daarna een wandeling gemaakt naar de rivier. Dwars door het regenwoud, super mooie natuur en apen gezien. De rest van de middag hebben we in de rivier gezwommen. Aan het eind van de middag gingen we terug stuiterend achterin een pickup truck. Nog even een stop gemaakt bij een andere grot, waar rond die tijd duizenden vleermuizen naar buiten vlogen. Het was gruwelijk vet om te zien hoe die vleermuizen eerst op je af komen maar op het laatste moment toch vlak langs je gaan. En als laatste natuurlijk hard aan de drank. Al met al een dag om nooit te vergeten!
Nu nog even een weekje relaxen en dan op naar Peru!
Tot snel
maandag 23 februari 2009
Blog número tres
Me derde blog. Heb me laatste Spaanse les afgelopen week gehad, dus ik denk dat het tijd wordt om ook wat te vertellen over mijn cursus Spaans. Mijn ´school´ was/is helemaal aan de andere kant van Antigua, dus elke ochtend 20 minuten lopen! Voor de rest was de school helemaal top. Buiten de school staan 2 mannen van het goede leven altijd klaar om een praatje te maken. Binnenin de school is één grote patio met allemaal tafeltjes waar mensen Spaans leren. Verder is het een gezellige bende van allemaal leraren, leerlingen, een paar kantoormensen en een directeur die supercool is. De directeur schreef ook het boek Whatz up Dude, straattaal in het spaans. Vandaar dat tegenwoordig ook de spaanse scheldwoorden opgenomen zijn in mijn woordenschat.
Dan mijn lessen. Mijn maestra was/is Marleny, een gave lerares met wie ik gelukkig goed kan opschieten. De lessen zijn van 8 tot 12 en bestwel intensief. In de afgelopen weken heb ik de 7 meest gebruikte werkwoordsvormen plus een heleboel andere grammatica geleerd. Ik ben nu op het punt gekomen dat ik vooral veel Spaans moet praten om zo me woordenschat uit te breiden...
Dus voor nu, geen Spaanse lessen meer. Nog een maand vrijwilligerswerk in een plaatsje vlakbij Antigua en dan zit mijn Guatemaalse avontuur er al weer op!
Het vrijwilligerswerk doe ik bij de stichting Nuestros Ahijados, een organisatie die zich voornamelijk bezig houdt met de schooling, opvang en voeding van kinderen waarvan de ouders dat niet kunnen betalen. Omdat ik er nog maar 1 dagje werk heb opzitten, kan ik er nog miet heel veel over vertellen. Dat zal ik de volgende keer doen.
In de ´vrije´ tijd is het óf chillen in Antigua of een tripje maken ergens naar toe. Zo ging ik vorige week Zondag naar Santa Lucia de Constumaltengo. 2 uur heen en 2 uur terug met Chicken Buses, wat opzichzelf al helemaal te gek is. Maargoed vlakbij Santa L. heb je stenen beelden (Piedras) waarvan met niet precies weet wat ze betekenen, wie ze gemaakt heeft en laat staan wanneer.. De lonely planet zei dat het mooi was, dus ik op pad. Uiteindelijk heb ik het veld met stenen niet kunnen zien. Te gevaarlijk helaas. Het hele gebied rond Santa L. is een beetje gevaarlijk jammer genoeg. Een pistool/geweer is daar net zoiets als een broek. Je gaat niet naar buiten zonder één... Gelukkig had ik vrienden gemaakt, 5 jongens aan wie ik de weg vroeg.
Het ging ongeveer zo: ´Daar kun je niet heen, muy peligroso.. Daar ook niet, tambien peligroso.. daar tambien.. Kom maar met ons mee, of ga terug met een bus .´ Uiteraard ging ik voor het avontuur! Het groepje bestond uit 1 jongen van ongeveer 25, 2 van mijn leeftijd en 2 van ongeveer 10 jaar oud. De jongens waren op zoek naar eten, 1 van de twee 10- jarigen klom in de hoogste bomen boven de hoogste ravijnen, om zo vruchten te plukken.
Na ongeveer 1.5 uur met ze gechilled te hebben, brachtten ze me naar het museum waar ik toch nog wat van de gekke stenen heb kunnen zien. Achter op een politie pickup truck ben ik terug naar Santa L gekeerd. En vervolgens weer 2 uur in de gave Chicken buses.
Owja.. Afgelopen Zaterdag heb ik met Ruthann en een stuk of 10 Nederlandse mafkezen tot diep in de nacht carnaval gevierd in Guatemala City.
Het foto´s uploaden lukt inmiddels ook. Maar omdat ik vandaag op zo´n trage computer zit, heb ik daar nu even geen zin in. Voor degenen onder jullie die echt niet kunnen wachten: Check me facebook.
Adios amigos
Dan mijn lessen. Mijn maestra was/is Marleny, een gave lerares met wie ik gelukkig goed kan opschieten. De lessen zijn van 8 tot 12 en bestwel intensief. In de afgelopen weken heb ik de 7 meest gebruikte werkwoordsvormen plus een heleboel andere grammatica geleerd. Ik ben nu op het punt gekomen dat ik vooral veel Spaans moet praten om zo me woordenschat uit te breiden...
Dus voor nu, geen Spaanse lessen meer. Nog een maand vrijwilligerswerk in een plaatsje vlakbij Antigua en dan zit mijn Guatemaalse avontuur er al weer op!
Het vrijwilligerswerk doe ik bij de stichting Nuestros Ahijados, een organisatie die zich voornamelijk bezig houdt met de schooling, opvang en voeding van kinderen waarvan de ouders dat niet kunnen betalen. Omdat ik er nog maar 1 dagje werk heb opzitten, kan ik er nog miet heel veel over vertellen. Dat zal ik de volgende keer doen.
In de ´vrije´ tijd is het óf chillen in Antigua of een tripje maken ergens naar toe. Zo ging ik vorige week Zondag naar Santa Lucia de Constumaltengo. 2 uur heen en 2 uur terug met Chicken Buses, wat opzichzelf al helemaal te gek is. Maargoed vlakbij Santa L. heb je stenen beelden (Piedras) waarvan met niet precies weet wat ze betekenen, wie ze gemaakt heeft en laat staan wanneer.. De lonely planet zei dat het mooi was, dus ik op pad. Uiteindelijk heb ik het veld met stenen niet kunnen zien. Te gevaarlijk helaas. Het hele gebied rond Santa L. is een beetje gevaarlijk jammer genoeg. Een pistool/geweer is daar net zoiets als een broek. Je gaat niet naar buiten zonder één... Gelukkig had ik vrienden gemaakt, 5 jongens aan wie ik de weg vroeg.
Het ging ongeveer zo: ´Daar kun je niet heen, muy peligroso.. Daar ook niet, tambien peligroso.. daar tambien.. Kom maar met ons mee, of ga terug met een bus .´ Uiteraard ging ik voor het avontuur! Het groepje bestond uit 1 jongen van ongeveer 25, 2 van mijn leeftijd en 2 van ongeveer 10 jaar oud. De jongens waren op zoek naar eten, 1 van de twee 10- jarigen klom in de hoogste bomen boven de hoogste ravijnen, om zo vruchten te plukken.
Na ongeveer 1.5 uur met ze gechilled te hebben, brachtten ze me naar het museum waar ik toch nog wat van de gekke stenen heb kunnen zien. Achter op een politie pickup truck ben ik terug naar Santa L gekeerd. En vervolgens weer 2 uur in de gave Chicken buses.
Owja.. Afgelopen Zaterdag heb ik met Ruthann en een stuk of 10 Nederlandse mafkezen tot diep in de nacht carnaval gevierd in Guatemala City.
Het foto´s uploaden lukt inmiddels ook. Maar omdat ik vandaag op zo´n trage computer zit, heb ik daar nu even geen zin in. Voor degenen onder jullie die echt niet kunnen wachten: Check me facebook.
Adios amigos
donderdag 12 februari 2009
Antigua blog 2
Zit nu al ruim 3 weken in Antigua, het is nog steeds super gaaf! Was wel ziek de afgelopen 3 dagen, had een koudje gevat;)... Tja dat kan hier dus ook! Afgelopen zondag naar het strand geweest, gaaf ze hebben hier zwart zand!! Op de terugweg in de Chickenbus werd ik ziek.
(Chicken Buses zijn oude Amerikaanse schoolbussen die in gekke kleuren worden gespoten, voorzien worden van een paar flinke speakers zodat de reggaeton keihard aan kan. En waar ze vervolgens veel te veel mensen in proppen om te vervoeren. Ze heten Chicken buses omdat er ook vaak levende dieren meereizen..) Maargoed, de zon was verdwenen achter 1 van de vele vulkanen en alle raampjes waren open. Ik zat bij een raampje. Zo is het dus mogelijk een koudje te vatten in Latijns amerika.
Op ´school´ is alles chill. Spreek al een aardig woordje Spaans en heb er alle vertrouwen in dat ik aan het eind van me reis mezelf prima kan redden in het Spaans.
Afgelopen weekend zijn er ook 2 nieuwe huisgenoten bij gekomen. Het Amerikaanse meisje is inmiddels weer vertrokken. De 2 nieuwe zijn ook Amerikaans. Bob en Aaron, Jongens.. Voor de duidelijkheid.
Bob komt van Los Angelos, is 23 en ziet eruit als een houthakker uit een gebied waar nooit andere mensen komen. Maar tis een super relaxte gast. Hij komt van een andere school dan de rest van zijn groep (11 in totaal). Aaron is 20 en komt wel van dezelfde school als de hele groep (Minnesota) en is ook een erg relaxte gozer.
Grappig is dat iedereen uit de groep voor 10 uur ´s avonds in zijn of haar huis moet zijn, Altijd!! Iedereen van die groep is 20 jaar en ouder... Volgens Aaron en Bob gaat de rest van de groep zich ook echt aan die regel houden, voor de volle 2 maanden dat ze hier zijn.
Over de 2 Canadeze meisjes had ik al wat gezegd in mijn vorige blog, maar omdat ook zij hier voor een lange tijd zijn, zal ik wat meer vertellen.
Melissa (21) is een aparte een, maar niet op een verkeerde manier. Ze komt uit 1 of andere provincie ver van de bewoonde wereld. (gem. winter is -30 celcius) Ze is echt super grappig maar heeft dat zelf niet helemaal door.
De ander is Ruthann (20), met haar trek ik veel op. Nadeel is dat vloeken lastig is omdat je haar daar keihard mee raakt.. Zo zei ze tegen me toen ik haar niet veel langer dan 1 dag kende: I´ve never said the ´F´ word. Vervolgens ik met mijn stomme kop: What?! Fuck? Ongelofelijk om te zien hoe hard dat bij haar aankwam. Maarja voor de rest is ze super chill en ik kan goed met der opschieten. Zodra ik foto´s kan plaatsen (kabeltje werkt niet) zal ik wat foto´s plaatsen van de huisgenootjes..
In onze vrije tijd zie ik veel van Guatemala of ben ik in Antigua. De bioscopen zijn hier super, een soort van lounge bars waar je gewoon kunt gaan zitten en een biertje drinken en de nieuwste films gratis op bioscoop kwaliteit scherm kan zien. Het uitgaansleven is hier niet heel flitsend. De kroegen/discotheken sluiten om 1 uur. De afterpartys zijn daarentegen wel weer heel vet. In een patio met een groot kampvuur in het midden.
Owja, NBA Allstar weekend wordt hier ook op een groot scherm uitgezonden, zin in!!
(Chicken Buses zijn oude Amerikaanse schoolbussen die in gekke kleuren worden gespoten, voorzien worden van een paar flinke speakers zodat de reggaeton keihard aan kan. En waar ze vervolgens veel te veel mensen in proppen om te vervoeren. Ze heten Chicken buses omdat er ook vaak levende dieren meereizen..) Maargoed, de zon was verdwenen achter 1 van de vele vulkanen en alle raampjes waren open. Ik zat bij een raampje. Zo is het dus mogelijk een koudje te vatten in Latijns amerika.
Op ´school´ is alles chill. Spreek al een aardig woordje Spaans en heb er alle vertrouwen in dat ik aan het eind van me reis mezelf prima kan redden in het Spaans.
Afgelopen weekend zijn er ook 2 nieuwe huisgenoten bij gekomen. Het Amerikaanse meisje is inmiddels weer vertrokken. De 2 nieuwe zijn ook Amerikaans. Bob en Aaron, Jongens.. Voor de duidelijkheid.
Bob komt van Los Angelos, is 23 en ziet eruit als een houthakker uit een gebied waar nooit andere mensen komen. Maar tis een super relaxte gast. Hij komt van een andere school dan de rest van zijn groep (11 in totaal). Aaron is 20 en komt wel van dezelfde school als de hele groep (Minnesota) en is ook een erg relaxte gozer.
Grappig is dat iedereen uit de groep voor 10 uur ´s avonds in zijn of haar huis moet zijn, Altijd!! Iedereen van die groep is 20 jaar en ouder... Volgens Aaron en Bob gaat de rest van de groep zich ook echt aan die regel houden, voor de volle 2 maanden dat ze hier zijn.
Over de 2 Canadeze meisjes had ik al wat gezegd in mijn vorige blog, maar omdat ook zij hier voor een lange tijd zijn, zal ik wat meer vertellen.
Melissa (21) is een aparte een, maar niet op een verkeerde manier. Ze komt uit 1 of andere provincie ver van de bewoonde wereld. (gem. winter is -30 celcius) Ze is echt super grappig maar heeft dat zelf niet helemaal door.
De ander is Ruthann (20), met haar trek ik veel op. Nadeel is dat vloeken lastig is omdat je haar daar keihard mee raakt.. Zo zei ze tegen me toen ik haar niet veel langer dan 1 dag kende: I´ve never said the ´F´ word. Vervolgens ik met mijn stomme kop: What?! Fuck? Ongelofelijk om te zien hoe hard dat bij haar aankwam. Maarja voor de rest is ze super chill en ik kan goed met der opschieten. Zodra ik foto´s kan plaatsen (kabeltje werkt niet) zal ik wat foto´s plaatsen van de huisgenootjes..
In onze vrije tijd zie ik veel van Guatemala of ben ik in Antigua. De bioscopen zijn hier super, een soort van lounge bars waar je gewoon kunt gaan zitten en een biertje drinken en de nieuwste films gratis op bioscoop kwaliteit scherm kan zien. Het uitgaansleven is hier niet heel flitsend. De kroegen/discotheken sluiten om 1 uur. De afterpartys zijn daarentegen wel weer heel vet. In een patio met een groot kampvuur in het midden.
Owja, NBA Allstar weekend wordt hier ook op een groot scherm uitgezonden, zin in!!
Abonneren op:
Posts (Atom)